Beliau menyertai Negeri-negeri Melayu Bersekutu sebagai Kadet Polis pada tahun 1936. Selepas pencerobohan Jepun ke Malaya, beliau berpindah ke Singapura dua hari sebelum jatuh ke Jepun pada tahun 1942. Beliau akhirnya pergi dari Indonesia ke Australia. Pada tahun itu beliau menyertai Pasukan Polis Nigeria.

Beliau menyertai Tentera British dan berpejabat di India. Di sana beliau bersikap sukarela untuk melawan orang Jepun di Malaya sebagai anggota Pasukan 136. Melalui tahun 1943, beliau tidak berjaya cuba mendarat dengan kapal selam di Tanah Melayu Jepun di bawah Operasi Gustavus I. Pada percubaan terakhirnya pada bulan November 1943 beliau bertemu dengan Chin Peng yang menasihatinya supaya tidak datang pada masa itu.[1][2] Beliau telah terjebak ke Tanah Melayu pada a RAF 356 Squadron Liberator Snake[3] pada 23 Ogos 1945, yang kemudiannya terhempas di Kuala Pilah, Negeri Sembilan.[4][5] Menjelang akhir perang, beliau adalah seorang Kolonel Leftenan yang bertanggungjawab ke atas unit gerila. Beliau terus berkhidmat sebagai Leftenan Kolonel dalam Pentadbiran Tentera British semasa pembubaran Tentera Anti-Jepun Rakyat Malaya pada tahun 1945.

Kembali ke Angkatan Polis Kolonial, beliau dianugerahkan Pingat Polis Kolonial pada tahun 1950 dan Permaisuri Polis Ratu pada tahun 1957. Beliau menjadi ketua Polis di Johor pada tahun 1955. Dengan pemberian kemerdekaan, beliau menjadi Pesuruhjaya Polis, Pengarah Bahagian Polis, dan pada tahun 1963 Inspektor-Jeneral Polis, kedudukannya yang dikekalkan semasa konfrontasi Indonesia-Malaysia. Beliau dipinjamkan ke Pejabat Perdana Menteri sebagai timbalan setiausaha untuk keselamatan dan risikan pada tahun 1958. Pada tahun 1966, beliau telah dijadikan Ketua Polis Negara oleh Mohamed Salleh Ismael.